ناتیسا گوگول فکر نمی‌کرد که از شب بیست و چهارم فوریه سال ۲۰۲۲ جان سالم به در ببرد. این خواننده و ترانه‌سرا متولد شهر دنیپرو وقتی در سن شانزده سالگی برای زندگی به کیف رفت فکر نمی‌کرد که ساعت چهار و چهل و پنج دقیقه صبح یک روز صبح با صدای گلوله‌های جنگی نیروهای روسی از خواب بیدار شود. زمانی که تصمیم به ترک اوکراین به مقصد پراگ کرفت، پسرش پلاتون تنها هفت سال داشت. آن روز صبح وقتی قبل از طلوع خورشید به سمت فرودگاه آنتونوف می‌رفتند همچنان صدای تیراندازی و انفجار شنیده می‌شد. برنامه این بود. از کیف به مرز لهستان و در نهایت به پراگ، جایی که بردارش زندگی می‌کرد می‌رفتند. جاده‌ها به سمت مقصد پر بود از ماشین‌هایی مملو از خانواده‌های وحشت‌زده که صدای نزدیک تیراندازی آنها را مجبور می‌کرد مسیرشان را تغییر دهند. پنج روزی که در راه سپری شد ناتیسا و پلاتون شب‌ها را در ماشین خوابیدند. امروز حدود هجده ماه از آن شب‌ها می‌گذرد. اما جنگ هنوز به پایان نرسیده است.
موسیقی من پیش از جنگ سبک و آسان‌تر بود؛ اما حالا احساساتم در نقطه عمیق‌تری ریشه دوانده است
ناتیسا می‌گوید حالا موسیقی و پروژه‌هایش مسیر دیگری گرفته‌اند چون من بعد از جنگ تغییر کردم. علاقه ناتیسا به موسیقی در سن شش سالگی و بعد از شروع کلاسهای پیانو شروع شد. در نوجوانی برای شرکت در کلاسهای خوانندگی به کیف و آکادمی هنرهای اجرایی رفت. تا سال ۲۰۰۸ در ارکستر آکادمی دولتی اوکراین تکخوانی می‌کرد. اما ترک اوکراین و پناهندگی در پراگ معنای جدیدی به زندگی حرفه‌ای او داد.
هیچ وقت احساسی که الان احساس می‌کنم را احساس نکرده بودم. حس نویی که درونم احساس می‌کنم در موسیقی منعکس شده
او حالا تمرکز پروژه‌هایش را بر مسائل اجتماعی قرار داده است. ناتیسا ماه مه تک آهنگی به نام «زیبایی شناسی» منتشر کرد که به توصیف خود هنرمند به «غلبه بر بی‌عدالتی و تعصب» می‌پردازد و «نامه‌ایست عاشقانه به جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو»؛ بخصوص آنهایی که همچنان در اوکراین در معرض حملات روسیه هستند. در موزیک ویدیوی این تک آهنگ به نظر می‌رسد ناتیسا تلاش می‌کند دوست دخترش که به نظر شست و شوی مغزی شده و در کما به سر می برد را بیدار کند. در حالی که ناتیسا و معشوقش دست در دست همدیگر را نوازش می‌کنند ترانه می‌خواند:
شاید احساسات ما اشتباه گرفته شود اما ما ممنوعه‌ترین میوه را چشیده‌ایم
کشور اوکراین پیشینه‌ی هنری غنی و صنعت سرگرمی قدرتمند، هنرمندان کوییر آشکار اندکی دارد. پارلمان اوکراین تنها در سال ۲۰۲۲ سخنان نفرت‌پراکنانه علیه جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو را ممنوع اعلام کرد. جرائم ناشی از نفرت علیه دگرباشان در اوکراین غیرمعمول نیست و ازدواج برابر در این کشور همچنان قانونگذاری نشده است؛ قانونی که ولدیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین متعهد شده است که پس از پایان جنگ تغییر کند. دگرباشانی که در قلمروهای تحت اشغال روسیه زندگی می‌کنند بنا بر دستورات درگباش‌ستیزانه‌ی ولادیمیر پوتین در خطر هستند. انتشار پیام مثبت و حمایت از جامعه دگرباشان جنسی و جنسیتی در موسیقی از نظر ناتیسا کمترین کاریست که می‌تواند انجام دهد.
«اوکراین قلب ماست و این وظیفه من است که به مردم جهان درباره درد مردم اوکراین بگوییم»
ناتیسا گوگول
نگاه ناتیسا برای فردی که تجربه چنین آسیب روانی را داشته نگاهی نسبتا خوشبینانه است. وقتی از او درباره زندگی در پراگ می‌پرسند با خنده پاسخ می‌دهد: «احساس می‌کنم آدم دیگری هستم. احساس می‌کنم این سرنوشت من است. من جاییی هستم که باید باشم. جهان بسیار هوشمندانه است. من معتقدم خدا و کائنات همه برای حرفه من، خانواده، موسیقی و زندگی من برنامه ریزی کرده‌اند.» ناتیسا تصمیم گرفته است از صدای خود برای ایجاد تغییری هرچند کوچک استفاده کند.
