«اگر به آسمان ها هم پرواز کنی، پیدایت میکنیم؛ دگرباشان جنسی افغانستان بعد از به قدرت رسیدن طالبان»

گزارش ۴۳ صفحه ای توسط دیده‌بان حقوق بشر، تحت عنوان «اگر به آسمان ها هم پرواز کنی، پیدایت میکنیم؛ دگرباشان جنسی افغانستان بعد از به قدرت رسیدن طالبان» بر اساس ۶۰ مصاحبه با دگرباشان افغان تهیه شده است. گزارش های متعددی وجود دارد که طالبان افراد دگرباش را بر اساس گرایش جنسی و یا هویت جنسی شان مورد تهدید قرار داده و یا به آنها حمله کرده اند. تعداد دیگری نیز گزارش داده اند که اعضای خانواده، همسایه ها و حتی شرکای جنسی این دگرباشان که اکنون طرفدار طالبان شده اند آنها را مورد بدرفتاری قرار داده اند.

تعدادی از دگرباشان جنسی و جنسیتی خانه های خود را ترک کرده و از ترسِ تعقیبِ طالبان و طرفداران شان متواری شده اند. برخی هم شاهد نابود شدن یک شبه زندگی های خود که در طول سالها با زحمت و احتیاط بسیار ساخته بودند، شدند. این افراد خود را در خطر احساس کرده و فکر می کنند هر آن به خاطر گرایش های جنسی و هویت جنستی شان از سوی طالبان هدف قرار میگیرند.

جی لیستر فِدر (J. Lester Feder)  از مسئولین ارشد بخش تحقیق و مطالعات اضطراری در سازمان
اوت رایت اکشن انترنشنل ( OutRight Action International ) میگوید: ما با دگرباشان افغانستان که از تجاوز گروهی، حملات گروهی و خشونت های خانواده های به طالبان ملحق شده خود جان سالم به در برده اند و اکنون هیچ امیدی به حفاظت و حمایت دولت ندارند، صحبت کرده ایم. او می افزاید: آن عده دگرباشانی که خواهان ترک کشور شان هستند، گزینه های محدود برایشان وجود دارد؛ بیشتر کشورهای همسایه افغانستان نیز رابطه جنسی با همجنس را جرم میدانند. به سختی میتوان بیان کرد که بازگشت دوباره طالبان به قدرت تا چه اندازه برای دگرباشان جنسی افغانستان ترسناک و ویرانگر بوده است.

بیشتر مصاحبه شوندگان در داخل افغانستان بودند، در حالی که برخی نیز به کشورهای همسایه فرار کرده بودند. در کنار نگرانی و ترسی که این افراد از قوانین کشورهای همسایه در مورد رابطه جنسی با همجنس دارند، در خارج از کشور نیز وضعیت مهاجرت و پناهندگی شان مناسب نیست و در معرض و خطر اخراج ناگهانی قرار دارند.

حتی قبل از به قدرت رسیدن طالبان در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱، افغانستان برای دگرباشان یک کشور خطرناک بود. در سال ۲۰۱۸، دولت وقت رئیس جمهور غنی قانونی را تصویب نمود که مشخصا رابطه جنسی با همجنس را جرم انگاری کرد. قانون جزای قبل از آن نیز از ماده ها یا متن های مبهمی در این مورد استفاده کرده بود که به طور وسیع تعبیر به جرم انگاشتن رابطه جنسی با همجنس میشد.

دگرباشان افغان حتی قبل از به قدرت رسیدن طالبان نیز به خاطر گرایش های جنسی و یا هویت جنستی شان با خشونت ها و بد رفتاری هایی مواجه بودند که شامل خشونت های جنسی، ازدواج در کودکی و ازدواج اجباری، خشونت های فیزیکی از سوی خانواده های خود و یا دیگران، اخراج از مکاتب، باجگیری، و منزوی شدن میشود. بسیاری از آنها مجبور می شدند تا جنبه های اصلی هویت خود را از دوستان، خانواده و همکاران خویش پنهان نمایند.

اما بعد از به قدرت رسیدن دوباره طالبان که در گذشته هم از سال ۱۹۹۶ الی ۲۰۰۱ قدرت را در افغانستان در دست داشتند – شرایط به طور چشمگیری برای دگرباشان وخیم تر گردید. طالبان بر قوانین دولت قبلی که رابطه جنسی با همجنس را جرم میدانست تأکید کردند و برخی از رهبران طالب نشان دادند که موقف شان بر علیه دگرباشان بسیار شدید و قاطع است. یکی از سخنگویان طالبان در ماه اکتبر به خبرگزاری رویترز گفت « جامعه دگرباشان، این امر بر خلاف شریعت و قانون اسلام است.»

یکی از قضات طالبان مدت کمی قبل از سقوط  کابل به روزنامه Tabloid Bild جرمنی گفت: برای دگرباشان، فقط دو مجازات وجود دارد: یا سنگسار شوند، و یا دیوار بالایشان تخریب شود (زیر دیوار شوند). طرزالعملی که توسط نهاد امر به معروف و نهی از منکر طالبان در سال ۲۰۲۰ نشر شده بود اظهار میدارد که رهبران مذهبی باید رابطه جنسی با همجنس را منع نمایند و ادعاهای مستدل از رابطه جنسی با همجنس باید به مدیر امر به معروف و نهی از منکر در هر ولسوالی راجع شوند تا مورد فیصله شرعی و مجازات قرار بگیرند.

با وجود اینکه طالبان به صورت مکرر وعده داده اند که به حقوق بشر احترام می گذارند، موارد زیادی از نقض حقوق بشر و بدرفتاری در سطح کشور از سوی طالبان مشاهده شده است. اعمالی چون قتل های انتقام جویانه، تبعیض سیستماتیک علیه زنان و دختران، وضع محدودیت های جدی بر آزادی بیان و رسانه ها، و غصب زمین مصداق هایی از نقض حقوق بشر توسط طالبان اند. در این زمینه، سوء استفاده سیستماتیک از قدرت توأم با احساسات شدید ضد دگرباشان جنسی، باعث شده تا نیروهای طالبان و طرفداران شان با داشتن معافیت رفتارهای خشن و مجازات هایی را بر دگرباشان جنسی عملی نمایند.

یک مرد همجنسگرا گفت که طالبان او را در یک پوسته امنیتی توقیف کردند، وی را لت و کوب نمودند، و به طور گروهی بر وی تجاوز کردند و همچنان به او گفتند «از این به بعد هر زمانی که بخواهیم میتوانیم تو را پیدا کنیم و هر کاری خواسته باشیم با تو میکنیم.» یک همجنسگرای زن  گفت که بعد از به قدرت رسیدن طالبان، مردان فامیل او به طالبان ملحق شدند و به او گفتند به خاطر گرایش جنسی اش او را خواهند کشت.

بیشتر افرادی که مصاحبه شده اند بر این باور بودند که تنها راهی که آنها را به مصونیت میرساند پناهنده شدن در کشوری است که در آن حفاظت بهتری برای افراد دگرباش وجود داشته باشد. اما تعداد بسیار کمی از دگرباشانی که از افغانستان فرار کرده اند تا اکنون به کشورهای امن رسیده اند. تنها دولت بریتانیا اعلام کرده است که به تعداد کمی از دگرباشان افغان زمینه اسکان را فراهم کرده است. نهادهایی که به دگرباشان افغان کمک میکنند میگویند که صدها نفر تا اکنون با آنها تماس گرفته اند و خواهان حمایت بین المللی و اسکان مجدد در کشورهای امن شده اند.

هیدر بار (Heather Barr) یکی از معاون مدیران بخش حقوق زنان در دیده بان حقوق بشر گفت: «طالبان به طور صریح اظهار کرده اند که احترامی برای حقوق دگرباشان قائل نیستند.» وی افزود: «بسیار مهم و حیاتی است که دولت های ذیدخل به طور عاجل فشارهای لازم را بر طالبان وارد نمایند تا آنها به حقوق دگرباشان احترام بگذارند. همچنان این دولت ها باید اطمینان حاصل کنند که کمک هایی را که برای افغانستان فراهم میکنند به افراد دگرباش نیز میرسد، و در نظر بگیرند که دگرباشان افغانستان که در کشورهای دیگر درخواست پناهندگی میدهند با خطر خاص و مستقیم آزار و اذیت در افغانستان و کشور های همسایه مواجه اند.»