از تاریخ ۲۳ تا ۳۰ عقرب ۱۴۰۰ شمسی، هفته آگاهی‌رسانی در مورد افراد ترنس بود تا در مورد شرایط سخت این گروه اجتماعی تحت ستم در جامعه ال جی بی تی صحبت شود. البته اطلاع رسانی درباره ترنس‌ها و سایر رنگین‌کمانی‌ها را نمی‌شود فقط در یک هفته خلاصه کرد بلکه مسئله‌ای است که اگر هر روز سال هم در موردش صحبت شود، باز کافی نیست.
ترنس‌ها به افرادی گفته می‌شود که جنسیت خود را با جنسیتی که در بدو تولد براساس شکل اندام جنسی‌شان به آنها نسبت داده شده است، یکی و هم‌راستا نمی‌دانند. افراد ترنس ممکن است خود را مرد، زن، نه مرد نه زن، بی‌جنسیت، با جنسیت غیردوگانه، سیال و یا به هر صورت دیگری هویت‌یابی کنند. ترنس بودن نوعی بیماری یا اختلال روانی، ژنتیکی، پزشکی یا مادرزادی محسوب نمی‌شود و این ویژگی انسانی هم در نسخه آخر مرجع علمی روانشناسی که سال ۲۰۱۹ منتشر شده، از فهرست بیماری‌های روانی خارج شده است. همان‌طور که افراد غیرترنس می‌توانند هر نوع گرایش جنسی داشته باشند، افراد ترنس هم می‌توانند هر نوع گرایش جنسی داشته باشند و می‌توانند دگرجنسگرا، گی، لزبین، بایسکشوال و غیره باشند. بعضی از افراد ترنس به انتخاب خودشان تصمیم می‌گیرند که در بدن خود تغییراتی اعمال کنند و عمل‌های موسوم به جراحی‌های مرتبط به تطبیق یا تأیید جنسیت را انجام دهند و بعضی از افراد هم به دلایل مختلف قدم در این مسیر نمی‌گذارند.
در قانون اساسی حکومت قبلی افغانستان در مورد وضعیت حقوقی ترنس‌ها قانون روشن و شفافی وجود نداشت، فقط در ماده ۲۰۵۷ از آن ها جنس خنثی نام برده شده است. در این ماده آمده بود: «شخصی که زن و مرد بودن او مشخص نباشد سهم ارث کمتری نسبت به دختران و پسران بهره‌مند می‌شود»
حال با آمدن طالبان، قانون اساسی افغانستان دستخوش تغییرات گسترده‌ای خواهد شد که قطعا به نفع جامعه رنگین‌کمانی نخواهد بود.
دیبا مشرقی، زن ترنس و فعال اجتماعی دو روز پیش در شهر وین اتریش از سمت افرادی مورد توهین قرار گرفتیم و رفتار ترنسفوب و کوییرستیزانه‌ای داشتند. هر چند تجربه تلخی بود اما او با آرتمیس اکبری در همان روز دیداری داشته تا به وضعیت ترنس‌ها در افغانستان بپردازند.
There are no comments
Add yours