بشنوید: قصه زندگی یک مرد ترنس

دوستای قشنگ‌م سلام، حالتون چطوره؟ امیدوارم خوب خوب خوب و پر از انرژی باشین تا امروز هم دقایق خوبی رو با همدیگه داشته باشیم.

من شایا، امروز با قسمت سی و پنجم از مجموعه برنامه‌های “من یک ترنس هستم” از رادیو رنگین‌کمان با شما هستم.

در برنامه قبل در مورد ماه مهر و شروع مدارس با همدیگه حرف زدیم. از مسائل و مشکلاتی که برای فردی از خانواده رنگین‌کمانی در مدارس و مراکز آموزشی ممکنه وجود داشته باشه گفتیم. همچنین از خاطرات شیرین و تلخی که از اون روزها داشتیم و داریم.

رادین عزیز که یک مرد ترنسه هم به عنوان فردی که در شنوایی‌ش دچار کم‌توانیه برای ما از موانعی حرف زد که در کنار ترنس بودن‌ش به دلیل کم شنوایی‌ش در دوران تحصیل و مدرسه سر راه‌ش قرار داشت. اما امروز بیشتر با رادین حرف می‌زنیم و برای ما از تجربه زیسته‌اش به عنوان یک ترنس بیشتر می‌گه.

اما قبل از اون دلم می‌خواد اشاره کنم به روز اول اکتبر که “روز جهانی سالمندان” نامگذاری شده. این روز متعلق به همه کسانیه که سال‌های زیادی از زندگی‌شون رو پشت سر گذاشتن و سن و سالی ازشون گذشته و نیاز بیشتری به توجه، حمایت و خدمات اجتماعی دارند. اما متأسفانه در خیلی از کشورها از جمله  کشور ما توجه لازم و کافی به قشر سالمند نمی‌شه و این عزیزان در سال‌های سخت زندگی‌شون از حمایت‌ها و خدماتی که بهش نیاز دارن محروم هستند. متأسفانه بعضی‌ها حتی حمایت عاطفی فرزندان و خانواده رو هم ندارند. سن گرایی در جنبه‌های مختلف زندگی باعث بوجود آمدن تبعیض‌های زیادی برای اشخاص می‌شه. حالا تصور کنید که فردی با گرایش جنسی و یا هویت جنسیتی که در اقلیت قرار گرفته و خودش عاملی برای اعمال تبعیض در جوامع جنسیت‌زده شناخته شده، به سن سالمندی رسیده باشه. به عنوان مثال زن‌های ترنس که همیشه مجبور هستند خودشون رو در تعاریف کلیشه‌ای که برای زنان وجود داره مثل “زن زیبا” بگنجونن، با بالا رفتن سن مثل هر انسان دیگری ممکنه این توانایی رو از دست بدن و بیشتر در معرض خشونت و قضاوت قرار بگیرن. یا مثلا یک ترنسجندر که تصمیم به جراحی نداره و نیازی نمی‌بینه که جسم و اندام جنسی‌ش رو با هویت جنسیتی‌ش تطبیق بده، وقتی در سنین پایین و جوانی توسط فرهنگ و جامعه مورد پذیرش قرار نمی‌گیره و هویت‌ش به رسمیت شناخته نمی‌شه، در دوران سالمندی چه شرایطی پیدا می‌کنه؟ و یا حتی توانایی دفاع از هویت خودش رو خواهد داشت؟

متاسفانه اینها موضوعاتی هستند که در کشوری مثل ایران اصلاً بهش پرداخته نشده و نادیده گرفته شده. علاوه بر فرهنگ، جامعه و فرد فرد ما که به عنوان یک شهروند وظیفه داریم همه انسان‌ها رو با وجود همه تفاوت‌ها بپذیریم و درک کنیم‌، دولت‌ها هم موظف هستند که سیاستگذاری‌های لازم رو برای دوران سالمندی همه اقشار جامعه انجام بدن تا این افراد کمتر در معرض آسیب، خشونت و تبعیض باشند.

این گفتگو را بشنوید